வசந்தமாக வந்தாள்

காதலிப்பது பெண்கள் வேலை - அதை

       கண்டுபிடிப்பது ஆண்கள் வேலையாம்!!!

அதை கூட சரியாக செய்யவில்லை- நான்

       பொறுத்து பார்த்தபின் நீயே சொன்னாய் ஒருநாள்!!!

பட்டம்பூச்சியின் சிறகுகளை கடன் வாங்கி பறந்ததை- போல்

       அந்த நினைவுகள் நிற்கும் நூற்றாண்டுகள் தாண்டியும்!!!!

பல உன் வினாக்களுக்கு விடை தெரியாமல் விழித்தேன்- நான்

         குறுநகை புரிந்து ஏற்றுகொண்டாய் நீ!!!

ஒன்று சேர்வோமா என்ற ஐயம் - உனக்கு

          தேற்றுவதை தவிர வழி ஏதும் இல்லை எனக்கு!!!!

காலசக்கரம் சுழன்றது வேகமாய்  - ஒருநாள்

       என்னிடமிருந்து உன்னை பிரிக்கும் என்று தெரியாமலே மகிழ்ந்தேன்!
பிரிவு என்ற சொல்லை நான் அறிந்த நாள், நாம்- பிரிந்தநாள்

       அழி பேரலையில் அடித்து செல்லப்படும் ஓடம் போல்-ஆனேன்

அழக்கூட முயற்சிக்கவில்லை, ஆண் மகன்  அழக்கூடதாம்!!

         போகட்டும் என் குழந்தைக்காவது உன் பெயரிட்டு- உன்னை 

நினைக்கவேண்டும் வசந்தமாக நீ, என் வாழ்வில் வந்ததற்காக!!!!

அன்புடன்

அசோக் குமார்

(Thanks to google for the image)